ಹೆಣಗಳು ಅಳುತ್ತಿವೆ
ನಾನು ನಿರತನಾದೆ ಕೊರೋನಾ ರೋಗಿಗಳ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ
ವೈದ್ಯನಾಗಿ ಕರ್ತವ್ಯ ಮೆರೆದೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಕೋಣೆಯಲಿ
ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಮಹಾಮಾರಿಗೆ ಆದೆ ನಾ ಬಲಿ
ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅವಕಾಶ ಹೇಳಲು ವಿದಾಯ ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ
ಕನಸಲ್ಲೂ ಎಣಿಸಿರಲಿಲ್ಲ ಮಾಡುವುದು ನನ್ನ ಅಂತ್ಯ
ಕೊರೋನಾವೆಂಬ ಮಹಾಮಾರಿಯ ಪೆಡಂಭೂತ
ಸೇವೆಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಹೇಳಿದೆ ನನ್ನ ಕೊನೆಯ ಆಸೆ
ನನ್ನ ಹುಟ್ಟಿದ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾಗೊ ಮಹದಾಸೆ
ಕೂಗಿತು ನನ್ನ ಶವ, ನೀವೆಲ್ಲಾ ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿದಾಗ
ಆತ್ಮವು ಪರಿತಪಿಸಿತು ನಿಮ್ಮಬಹುಮಾನ ನೆನೆದಾಗ
ಶವ ಹೂಳಲು ಬಿಡದ ಕ್ರೂರತೆ ನಿಮ್ಮದು
ನಿಮ್ಮ ಬದುಕಿಸ ಹೋಗಿ ಶವವಾದ ಧನ್ಯತೆ ನನ್ನದು
ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ಬಂದುತ್ವ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ
ಕೊರೋನಾಗಿಂತ ಭೀಕರ ನಿಮ್ಮಯ ವಿಕೃತಿ
ವೈದ್ಯನಾಗಿರುವಾಗ ನನ್ನನು ದೇವರಂತೆ ಪೂಜಿಸಿದರಿ
ಕೊರೋನಾಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾದಾಗ ನನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸಿದಿರಿ
ಜೀವನ ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲ ತಿಳಿಯೋ ಮನುಜ
ಇಂದು ನಾನು, ನಾಳೆ ನೀನು ಮಣ್ಣಿನ ಖಣಜ
ಕೊನೆಯಾಗದೇ ನಿಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ಪಿತೂರಿ
ಹೆಣಗಳು ಅಳುತ್ತಿವೆ ಹುಡುಕಿ ಸ್ಮಶಾನದ ದಾರಿ!
It is sad to see the situation of the world specially those countries where the dead bodies are filed in line for burial. we have not seen this kind of situation where even the beloved are not able to say good bye. Living become mum but the bodies speak and communicate a lot